شبیه افرادی شده‌اند که در یک شب چندبار از خواب می‌پرند و در حالی که عرق بر پیشانی‌شان نشسته با چشمانی وحشت‌زده یک نام را با صدای بلند تکرار می‌کنند. این شرایط، حکایت کسانی است که وقت و بی‌وقت، وحشت‌زده نام ظریف را تکرار می‌کنند و هرچه قدر بتوانند بر او ناسزا می‌گویند. اگر بحث رفع تحریم‌ها شود، می‌گویند ظریف، بحث اقتصاد شود می‌گویند ظریف، بشار اسد سقوط می‌کند می‌گویند ظریف، اسرائیل به حزب‌الله حمله می‌کند ظریف، راه می‌روند ظریف، می‌نشینند ظریف، در مجلس ظریف، در روزنامه‌هایشان ظریف و فقط ظریف و ظریف. آنها به همین غلظت در هر شرایطی از وزیر امور خارجه اسبق این کشور سخن می‌گویند و سعی می‌کنند هر مشکلی که هست و نیست را بر گردن ظریف بیندازند که گویی تصمیم‌گیرنده اول و آخر این کشور ظریف است و خودشان در همه این سال‌ها هیچ مسئولیتی نداشته‌اند!