اما اگر جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده با پذیرش برخی از خواسته‌های ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه بحران را خنثی کند، چین احتمالاً از نظر استراتژیک وضعیت بدتری خواهد داشت. در حالی که پوتین از مزایای دیپلماسی اجباری خود بهره خواهد برد و بایدن از باتلاق احتمالی در اروپای شرقی اجتناب می کند، چین خود را تنها محور استراتژی امنیت ملی آمریکا خواهد دید. بدتر از آن، پس از اینکه پوتین به طرز ماهرانه ای از حساسیت آمریکا در مورد چین به منظور ایجاد مجدد حوزه نفوذ روسیه استفاده کرد، ارزش استراتژیک کارت چین پوتین ممکن است به میزان قابل توجهی کاهش یابد. برای پوتین، سرمایه گذاری بر ترس بایدن در مورد کشیده شدن به درگیری با یک دشمن ثانویه یعنی مسکو به منظور گرفتن امتیازات امنیتی حیاتی، اقدامی مخاطره آمیز اما هوشمندانه است. اما دستور تهاجم به اوکراین و در نتیجه داوطلب شدن به عنوان دشمن اصلی ژئوپلیتیکی آمریکا، حداقل در کوتاه مدت تا میان مدت به سختی به نفع کرملین است. تحریم‌های فلج‌کننده غرب و هزینه‌های بالای مبارزه با شورش در اوکراین تقریباً به طور قابل‌توجهی روسیه را تضعیف می‌کند و پوتین را از نظر داخلی منفور و بیشتر به شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین وابسته می‌کند.

جالب است که علیرغم منافع بالای چین در بحران اوکراین، پکن به شدت مراقب است تا دست خود را رو نکند. در حالی که در رسانه های غربی بر تشدید تنش ها تأکید می شود، مطبوعات رسمی چین در حد گسترده ای به موضوع اوکراین نمی پردازند. بین 15 دسامبر، زمانی که پوتین و شی جین پینگ یک نشست مجازی برگزار کردند تا 24 ژانویه امسال، روزنامه مردم، سخنگوی رسمی حزب کمونیست چین، تنها یک مقاله در مورد بحران اوکراین منتشر کرد که آن هم در مورد مذاکرات بی نتیجه در اواسط ژانویه بین روسیه و آمریکا و متحدانش در ناتو بود.

نبود سرمقاله ها یا تفسیرهایی که حمایت چین را از روسیه ابراز می کنند نیز قابل توجه است. جالب‌تر اینکه خلاصه‌ای از نشست پوتین-شی که توسط کرملین منتشر شد، ادعا می‌کرد که شی از درخواست پوتین برای تضمین‌های امنیتی غرب که مانع گسترش بیشتر ناتو به سمت شرق می‌شود، حمایت می‌کند، اما نسخه چینی که توسط خبرگزاری رسمی شین‌هوا منتشر شد، چنین اشاره‌ای نداشت. به‌جای تأیید صریح موضع پوتین، بیانیه شی جین‌پینگ مبهم بود و کلیاتی درباره ارائه حمایت متقابل قاطعانه در مورد مسائل مربوط به منافع اصلی یکدیگر را مطرح می کرد. این الگو زمانی که وانگ یی، وزیر امور خارجه چین با آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در 27 ژانویه صحبت کرد نیز ادامه یافت. رسانه های غربی بیانیه وانگ در مورد اوکراین را به عنوان ابراز حمایت از پوتین توصیف کردند. در واقع، وانگ منفعت دیپلماتیک چین را از بحران اوکراین در حاشیه قرار داد و تنها گفت که نگرانی های امنیتی منطقی روسیه باید مورد تاکید قرار گیرد و حل شود.
منبع : پایگاه خبری تحلیلی انتخاب